Marleen

Marleen

Marleen, Mama van een dochter met autisme:

Bij het begin van de coronacrisis is alle ondersteuning weggevallen voor mijn dochter: de psychiater, dagbestedingen, hobby’s, … Ik laat haar nu lang slapen. We bedenken zelf uitdagingen (‘maak eens een mooi gedicht’), eens te voet naar de postbus of de winkel, wat meer tijd voor sociale media, …

Gelukkig komt de auti-coach intussen, mits strenge afspraken zoals in de auto wachten, handen ontsmetten, …

Ik vind het belangrijk dat zorgverleners zelf contact opnemen als teken dat ze hun cliënten in hun hart gesloten houden.

Hulpverlening via chat is wel niet zo’n goede oplossing voor mijn dochter. Fysieke nabijheid is nodig voor haar.

Wat is het effect van de Coronamaatregelen op ons leven?

Voor mezelf hoop ik dat er snel een versoepeling komt van de maatregelen. Ik zou er thuis eens een paar dagen tussenuit willen, de zorg even uit handen geven. 

Mijn dochter houdt zich momenteel sterk omdat de regels voor iedereen hetzelfde zijn. Maar ze verlangt echt hevig naar herstart van activiteiten en kampen komende zomer. Ik ben bang dat zij toch uit de boot zal vallen indien alles maar met mondjesmaat heropstart. Wat als dagbesteding alleen zal kunnen als je niét met het openbaar vervoer komt? Of Theater Stap voor de echte stappers maar niet voor de opstappers (waar zij bij hoort)? Wij hadden een paar dagen in Monnikenheide als time-out gepland in april. Dat kan dus niet.  Nadien zal iedereen zijn vervallen time-out ineens willen plannen zodat er plaats tekort gaat zijn.

Als zij zo iedere keer uit de boot gaat vallen, zal er alsnog een crisis ontstaan: waarom anderen wel en ik niet? Wordt nog heel moeilijk!

Deel dit bericht
 


Staten-Generaal

van de Geestelijke Gezondheidszorg

20 maart 2021

Online



Volg ons op twitter!

Twitter feed is not available at the moment.



Recent nieuws

Twitter feed is not available at the moment.