Kaat

Kaat

Ik ben Kaat, 42 jaar en run een gezin van 5. Ik heb een bipolaire stoornis, ik schommel tussen stabiel en manisch. Ik ben nu ongeveer 2 jaar met werkonbekwaam omwille van mijn psychische kwetsbaarheid. Ik deed enorm veel vrijwilligerswerk. Voor mij kwamen de eerste weken van de lockdown als geroepen. Ik had veel te veel hooi op mijn vork, en door de lockdown heb ik echt kunnen (en moeten) onthaasten. Op het einde leek er een psychose op te komen. Ik heb dan naar mijn vaste psychiater gemaild en met goede vrienden gebabbeld. Dat heeft me geholpen om terug gas terug te nemen en weer in een stabiele fase terecht te komen.

Ik heb het geluk dat ik al zover hersteld ben, dat ik eigenlijk geen gesprekstherapie meer nodig heb, of toch niet zeer regelmatig. Eind maart had ik nog een afspraak met mijn psychiater, maar doordat ik kinderen heb, en zij bijna met pensioen is, veroorzaakte dat een mix van generaties en hebben we de afspraak uitgesteld. Ze heeft me wel medicatie voor 3 maanden voorgeschreven, dus ik kan voort.

Mocht ik het nodig hebben, kan ik haar altijd mailen. Ik doe mijn verhaal en zij stuurt me dan een uitgebreide mail terug. Ik zal ze pas weer lijflijk zien na de coronacrisis. Maar daar ben ik oké mee.

Voor de crisis deed ik ook vrijwilligerswerk bij Buddywerking Vlaanderen. Zij matchen duo’s voor mensen die door hun psychische kwetsbaarheid in een sociaal isolement zitten. Met hen heb ik geregeld contact per telefoon of sms. Daarnaast ben ik nu ook voor die organisatie tele-buddy. Ik voel me de daar erg goed bij, want ik merk aan de telefoon dat die personen veel deugd hebben van ons gesprekje. En zo blijf ik toch nuttig bezig!